විසල් ගමනක පලමු පියවර............

2010 පෙබරවාරි මස 2 දා මාගේ ජීවිතයේ අමතකම නොවන දවසකි.මාගේ දෑත් මතම මාගේ ආදරනීය පියා අපෙන් වෙන්වී ගියේය.අවසන් කටයුතු සියල්ල හොදින් සිදු කරන ලද්දේආදරනීය අක්කා සහ මාගේ ආදරනීය මස්සිනා විසිනි....එතෙක් ජීවිතයේ කිසිදු දුක් කම් කටොල්ලකට මුහුන නොදුන් අපට ක්රමයෙන් මුදල් අගහිගකම් දෙනෙන්නට වූයේ අටලෝ දහම මෙවෙනි යේ හගවන්නට මෙනි....
අක්කා,කලු අම්මා අපට අවශ්ය සෑම දෙයක්ම අඩුවක් නොකර පියෙකුගේ වගකීම් ඉටු කලත් අපිට එය දෑනෙන්නට වූයේ අපෙන් ඔවුන්ට වන කරදරයක් ලෙසිනි.....අම්මත් මමත් සෑම මොහොතකම කතා වූයේ කුමක් කරමුද යන්නයි.
එකම විසදුම වූයේ මාගේ අද්යාපන කටයුතු අම්මාත් නන්ගීත් වෙනුවෙන් කෑප කොට රෑකියාවක් සොයා ගෑනීමයි...නමුත් අම්මා එයට කොහොමත් කෑමති නෑත. මේ වනවිට නන්ගී ගේ අමතර පන්ති ගාස්තු ලබාදියයුතු දිනය ලන් විය.මා ලගත් අතේ රුපියලක්ව්ත් නෑත..වෙනදා දිනකට රුපියල් 500 කටත් වඩා වියදම් කරන නමුත්,අද කෙබදු දෙයි සිතමින් මම පාර දෙස බලමින්..මගේම ලෝකයක තනිවෙමින් සිටියේය.."අම්මේ කීර්ති සර් ගේ English medium class 1 ෆීස් 1යි,සින්හල මීඩියම් 1 යි.රනතුන්ග සර් ගේ ක්ලාස් ෆීස් එකයි මේ සතියේ ඕන අක්කාට කෝල් එකක් දීලා කියන්න ඕනේ"නන්ගී ගේ කටහඩ ගෙතුලින් ඈසෙන්නට විය. මට එවර කීර්ති සර් ගෑනත් අපේ රනතුන්ග සර් ගෑනත් ද්වේශ සහගත සිතුවිල්ලක් ඈතිවිය...(මුන්ව යකෝ කාලත් මදිනේ).නමුත් නෑවතත් මට සිහිවූයේ එවෑනි මෝඩ සිතුවිල්ලි ඈති කරගෑනීමට වඩා මෙම වලින් ගොඩ ඒමටමගකි. එකවරම මට සිහිවූයේ කෑම කඩයක් ආරම්භ කලොත් ආදයම්  මාරගයක් සොයා ගත හෑකි බවයි නමුත් එකවරම මගේ සිත පවසන්නට වූයේ " යකෝ ගමෙන්ම මලියදේවට ගියේ උබ විතරයි.උඹ බත් කඩයක් දාලා ඒකේ ඉන්නකොට උබට විලි ලෑජ්ජා නෑද්ද?" යනුවෙනි..
දිගින් දිගටම සිත සමග තර්ක කල මට සිහිවූයේ නවලෝක මුදලාලි,සිද්දාලේප මුදලාලි වෑනි කුඩා වෙලදාමෙන් පටන් ගෙන රට හෙල්ලූ දිරිය මිනිසුන්ගේ චරිත කතාය...ඔව් මමත් පටන් ගන්නවා...මම දෑඩි අදිටනින් ඉටා ගත්තේය. මෙයට තවත් උත්තේජනයක් වූයේ,මාගේ කේන්දරය පරීක්ශා කල අපේ ඩින්ගිරි බන්ඩා වෙද මහත්ත්යා එක් කලක කල ප්රකාශයකි."මේ ලමයා ගේ කේන්දරේ හෑටියට අවුරුදු 30 වෙද්දී ලොකූ වියාපාරිකයෙක් වෙනවා"ඉපදිලා තියෙන්නේ මාලිකා යෝගයෙන් අනිවාර්යෙන් ඒක වෙනවාමයි" එකල මෙයට මා සිනහා වූයේ මාගේ තුන් හිතකවත් එවෑනි බලාපොරොත්තුවක් නොවූ බෑවිනි.

කොයි දේටත් පිහිට වන අක්කගෙනුත් කලු අම්මාගෙනුත් මුදල් ආදාර ලෑබුනි.මාගේ කලන මිතුරු නුවන් තම ශ්රමය නොමසුරු ලෙස පරිත්යාග කරමින් කඩයේ වෑඩ ආරමභ කිරීමට මට උදව් විනි.ජයලත් මාමා නොමිලයේම කඩයේ ඉදි කිරීම් වෑඩ සිදු කර දුන්නේ මනුස්සකම පිලිබදව උදාහරනයක් සපයමීනි...

buffet 

ව්යාපාරය ආරම්භ විය.මුල්ම දවසේ කෑම අලවි වූයේ 3 ක් පමනි.නමුත් ක්රමයෙන් අලවිය වෑඩිවන්නට විය.

 කෑම කෑ අයෙකු නෑවත පෑමිනියේ අපේ බත් වල ඈති රසයත් ගුනයත් නිසාවෙන්මය.බොහොමයක් පෑමිනෙන්නේ විධායක ශ්රේනීයේ රෑකියා කරන පුද්ගලයින්ය.දෑන් මම මාගේ ගමන යෑමට ආරම්භ කර ඇත.මේ වනවිට අම්මා සියලු කටයුතු සිදු කලත් මාගේ උසස් අද්යාපන කටයුතු අවසන් වූ පසු මම පූර්නකාලිනව මෙය දියුනූවේ හිනි පෙත්තටම රෑගන යමි.අපේ කෑම වල රසය හා ගුනය පිලිබද අපිට දිය හෑකි හොදම උදාහරනය වන්නේ ජපානයේ ජීවත් වන ජපානයේ ප්රසිද්දම ආහර අලවි කරන සමූහ ව්යාපාරයක කලමන්නකරු වන චන්ද්ර මලියරත්න මහතා ලන්කාවට පෑමිනි සිටි සමයේ ආහාර ලබා ගත්තේ අපෙන් වීමයි .එවන් මහත්මයකුගේ ඈගයීමට ලක්වූ අපේ කඩයට හොද ඉදිරි ගමනක් ඈතිබව මට හෑගෙයි. එය දිවයිනෙනුත් එපිටට ගිය සමූහ ව්යපාරය්ක් බවට පත්කිරීමට දහඩිය හෙලමි.